To główny cel programu ,,Bezpieczna Kobieta’’. Podczas bezpłatnych zajęć ze specjalistami panie nauczą się m.in. podstawowych technik samoobrony, przepisów prawa i udzielania pierwszej pomocy. Pierwsze, organizacyjne spotkanie już dzisiaj, 13 lutego. Choć zapisy już trwają, jeszcze dzisiaj będzie można się zgłosić do Aktualizacja, godz. 20:57 Gdańscy policjanci informują, że sobotnie protesty dobiegają końca, a manifestanci powoli rozchodzą się do domów. Największa pikieta miała miejsce na Targu Drzewnym, gdzie pod siedzibami posłów PiS protestowało ok. 150 osób. Funkcjonariusze nie odnotowali Re: Alfi przed sądem. hymenos napisał: >Wystarczy poinformowanie personelu medycznego. Nie trzymasz się nawet tego co sam linkujesz! > Moje tłumaczenie: Sędzia Hayden powiedział w poniedziałek, że Alder Hey omówi kolejne kroki z rodzicami Alfiego, żeby wybrać czy przeniesienieść go z intensywnej terapii na oddz. Liga Sprawiedliwości” to kolejna kompilacja, w której eksplorowana jest możliwa przyszłość Uniwersum DC. Liga Sprawiedliwości: Liga broni, Liga radzi WIBOR: "certyfikowana cena bazowa pieniądza". Brzmi lepiej niż: "rynkowa cena pieniądza na niemal nieistniejącym rynku międzybankowym" Dialogi oraz sformułowania użyte w filmie wciąż są rozpoznawalne i używane. Oto subiektywny przegląd najbardziej charakterystycznych powiedzeń użytych w filmie: - Kobieta mnie bije…. - Ciemność, widzę ciemność, ciemność widzę. - Kopernik była kobietą! - Liga broni, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi. - Kierunek wschód! @kaczorciech Liga broni, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi. To był część kodu kulturowego, i od razu się wiedziało o jaki rodzaj grupy społecznej chodzi. Aktyw?. 1 / 10 Liga broni, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi. Zostać miss. Seksmisja. Adam i Ewa. 2 / 10 Pomyłka moja żona miała na drugie „Pomyłka”. Vabank. Nie, Stirlitz nie myślał, że kiedykolwiek powstanie blog „Siedemnaście mgnień Rosji”, na którym ktoś będzie zamieszczał materiał do przemyślenia na temat tego, co działo się, dzieje i będzie działo w Rosji. Rosji – kraju o nieprzewidywalnej przeszłości, fascynująco poplątanej teraźniejszości i pełnej zagadkowych Liga broni Liga radzi Liga nigdy cię nie zdradzi ;-) Odpowiedz. Anon 05.11.2023 20:57. Skad tu nagle tyle troli ? Odpowiedz. Ryszard 05.11.2023 21:14. Z PiSu Xgxwi. Na czym polega fenomen "Seksmisji"? Te cytaty z filmu na pewno znasz Data utworzenia: 14 maja 2021, 20:20. Po raz pierwszy "Seksmisję" widzowie mieli okazję zobaczyć 14 maja 1984 roku. 37 lat temu komedia w reżyserii Juliusza Machulskiego od razu została przyjęta owacją na stojąco. Widzowie szturmowali kina, trudno było kupić bilety. Potem, gdy wielokrotnie "Seksmisję" pokazywano w telewizji, zawsze gromadziła miliony widzów przed telewizorami. Na czym polega fenomen tej komedii utrzymanej w konwencji science fiction? "Seksmisja". Premiera filmu miała miejsce 14 maja 1984 roku Foto: Andrzej Wiernicki / Forum "Seksmisja" to film komediowy, który w 1983 roku nakręcił Juliusz Machulski. 14 maja 1984 roku komedia trafiła na ekrany polskich kin i od razu wzbudziła furorę i ogromne zainteresowanie. Film kosztował 70 milionów ówczesnych złotych i doczekał się w kolejnych latach miana produkcji kultowej. Słusznie? "Seksmisja". O czym jest film? Bohaterami "Seksmisji" są zahibernowani w 1991 roku Maks (w tej roli Jerzy Stuhr) oraz Albert (Olgierd Łukaszewicz, którzy budzą się w 2044 roku w kompletne innej rzeczywistości. Chociaż mieli nadzieję, że staną się bohaterami, którzy poddali się ryzykownemu eksperymentowi, to czeka ich potworne rozczarowanie. Świat, w którym przyszło im żyć, zamieszkały jest wyłącznie przez kobiety. Oni natomiast są jedynymi przedstawicielami swojego gatunku i to niemile widzianymi w kompletnie nieznanej im rzeczywistości. W pewnym momencie groziła im nawet kastracja... Czytaj też tu: Zakazane sceny w polskich filmach. Seksmisję też pocięli "Seksmisja" to przede wszystkim zabawny scenariusz i wyśmienita gra aktorska. Nie da się też ukryć, że jest to film nadal aktualny i w ogóle przez te 37 lat się nie zestarzał. Odniesienia do aktualnej sytuacji społecznej z lat 80. ub. w., dają do myślenia również i dziś. Zwłaszcza jego totalitarny wymiar. Ciekawią tez wątki feministyczne. Z kolei dialogi oraz sformułowania użyte w filmie wciąż są rozpoznawalne i używane przez kolejne pokolenia widzów. "Seksmisja". Kultowe cytaty Zobacz także W "Seksmisji" aż roi się od cytatów, które wielu z nas cytuje, nie zawsze zdając sobie sprawę, ze pochodzą one właśnie z tego kultowego filmu, który miał swoją premierę 14 maja 1984 roku. Warto wymienić kilka tekstów z filmu, które przedostały się do języka potocznego. "Ciemność, widzę ciemność, ciemność widzę" – w jednej z początkowych scen, gdy para głównych bohaterów została wybudzona przez kobiety po 53 latach hibernacji. A do tego jeszcze: "Kopernik była kobietą!", "Liga broni, liga radzi, liga nigdy was nie zdradzi", "Sfiksowałyście, boście chłopa dawno nie miały! Chłopa wam trzeba!", a także "", "Dzień dobry, zastałem Jolkę?", "Kierunek wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja", oraz "To nas tu o mało nie wykastrowali, a ty cycki będziesz sobie, cyganie przyprawiał?". "Seksmisja". Gwiazdorska obsada W "Seksmisji" zagrała cała plejada ówczesnych gwiazd, które jednak zapisały się złotymi zgłoskami w historii polskiego kina. Oprócz Stuhra i Łukaszewicza w komedii zagrali, m. in.: Beata Tyszkiewicz, Wiesław Michnikowski, Dorota Stalińska, Ewa Szykulska, Ryszarda Hanin, Elżbieta Zającówna, Hanna Stankówna, czy Barbara Ludwiżanka. Przy takiej obsadzie, reżyserii i scenariuszu to pewny przepis na sukces... (Tseo/msob) Gwiazdy "Seksmisji" po latach. Ale się zmieniły! /5 "Seksmisja". Premiera filmu miała miejsce 14 maja 1984 roku Andrzej Wiernicki / Forum "Seksmisja". Premiera filmu miała miejsce 14 maja 1984 roku. /5 "Seksmisja" Andrzej Wiernicki / Forum Bohaterami jest dwóch mężczyzn, którzy trafili do świata, w którym żyją same kobiety. /5 "Seksmisja" Andrzej Wiernicki / Forum Komedię wyreżyserował Juliusz Machulski. /5 "Seksmisja" - / Materiały prasowe Plakat reklamujący film Juliusza Machulskiego. /5 "Seksmisja" Krzysztof Wojciewski / Forum Tak wyglądały ulice w latach 80., gdy film wchodził na ekrany kin. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem: Ciężkie kilkusetkilogramowe bomby lotnicze stykają się z brukiem Warszawy. Jedna z nich ląduje prawie w sercu miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie ronda de Gaulle'a na przystanku przed potężnym gmachem Banku Gospodarki Krajowej. Jednak budynek ani drgnie, czyżby jego konstrukcja była aż tak wytrzymała? Wśród mieszkańców stolicy nie widać najmniejszych nawet oznak paniki. Panuje absolutny spokój, a miejskie życie biegnie dalej niczym nie zakłóconym rytmem. Co więcej, wielu z nich gromadzi się beztrosko w bezpośrednim sąsiedztwie gigantycznego pocisku... czekają na tramwaj. Atrapa bomby w okresie międzywojennym Czy wojenna rzeczywistość z czasem jest w stanie aż w takim stopniu zagluszyć nawet najbardziej pierwotny samozachowawczy instynkt ? Wydaje się to nieprawdopodobne, a jednak mamy do czynienia z historią prawdziwą. Kiedy sceny te miały miejsce? Czy 25 września 1939 roku podczas tzw. lanego poniedziałku kiedy to Niemcy przeprowadzają jeden z najsilniejszych nalotów dywanowych na Warszawę, a może bardziej adekwatnym będzie rok 1944, kiedy niemieckie sztukasy ścierają niemal w pył warszawską starówkę przeprowadzając huraganowe ataki w ostatnich dniach sierpnia? Nie, chodzi bowiem o rok... 1935. W trakcie okupacji - z naklejonym dziełem nazistowskich propagandzistów Wtedy to właśnie na ulicach wielu polskich miast w tym i Warszawy we wspomnianym miejscu Alej Jerozolimskich, pojawiają się potężne bomby, a dokładniej rzecz ujmując ich wierne repliki. Trafiają tu za sprawą LOPP czyli Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Powstała w 1928r. organizacja odpowiada za organizację masowych ćwiczeń obrony cywilnej. W ten efektowny i niekonwencjonalny sposób próbuje dotrzeć do jak największej rzeszy obywateli, by wobec narastającego napięcia międzynarodowego byli oni możliwie najlepiej przygotowanymi do wybuchu potencjalnego konfliktu. Stawianym wówczas powszechnie pytaniem nie jest już czy wojna wybuchnie, lecz kiedy do tego dojdzie. Wobec powyższego stanu rzeczy LOPP intensyfikuje swe działania edukacyjne wśród obywateli, a czyni to w tak oryginalny sposób. Repliki bomb rozmieszczane przy punktach i placówkach organizacji, stanowią specyficzny drogowskaz. Niektóre źródła podają czasem jakoby wskazywać miały również drogę do schronów przeciwlotniczych, co jednak nie jest prawdą. Dzieło nazistowskich propagandzistów w pełnej krasie W kategoriach ironii losu można natomiast rozpatrywać fakt, że atrapa bomby lotniczej nietknięta przetrwa okres okupacji, aż do wyzwolenia, podczas gdy naokoło legnie w gruzach całe miasto. Makiety podczas okupacji nie usuwają Niemcy. Pełni rolę słupu ogłoszeniowego w pewnym momencie będąc miejscem ekspozycji propagandowego plakatu Anglio! Twoje dzieło! W 1945 roku natomiast staje się reklamą pierwszej powojennej wystawy zorganizowanej w pobliskim Muzeum Narodowym poświęconej... RAF, czyli królewskim siłom lotniczym Wielkiej Brytanii. Historia lubi być przewrotna. [b]S to słońce, mimo że w tym filmie właściwie go przecież nie było – większość zdjęć powstawała przy neonowym świetle. Także na przykład słynna scena przesłuchania przez areopag, w której podświetlone były tylko podłoga i pulpity członkiń jedynie słusznej organizacji, działającej pod hasłem „Liga broni, liga radzi, liga nigdy cię nie zdradzi”. Mam tu jednak na myśli wewnętrzny ogień, który odczuwaliśmy w czasie realizacji. Żar towarzyszył naszej ekipie nie tylko w czasie zdjęć emocjonujących męską część widowni, które jeden z bohaterów, grany przez Jerzego Stuhra Maks, skomentował bez ogródek: „Żeby chłop nie mógł z gołą babą w windzie...”. Pasja i żarliwość przy tworzeniu tego obrazu miały również inne podłoże: byliśmy młodzi, zgrani, pełni energii. Mieliśmy ogromną nadzieję, że robimy coś przewrotnego. Coś, co w metaforze artystycznej stawało się elementem walki z otaczającą nas wszystkich szarością i bylejakością… [b]E[/b] to ekstaza, poczucie wewnętrznego niepokoju, który wyzwolił artystyczną energię. W tamtych czasach to była wielka obraza zrobić film komercyjny. A myśmy się tego słowa nie bali. Robiliśmy swój „skok tygrysa”. Mimo zewnętrznych ograniczeń próbowaliśmy nowych rozwiązań. [b]K[/b] to niestety kłopot. Ale do pokonania i mobilizujący. Przez cały film różne rzeczy zdobywaliśmy, czyli jak to w tamtych czasach – „organizowaliśmy”. Na przykład materiały do dekoracji, które udawały, że są lepsze, doskonalsze, niż były. No i taśmę, której zabrakło na nakręcenie sceny finałowej. Realizację kończyliśmy, jak przy filmie amatorskim, ale na ekranie wyszło profesjonalnie. [b]S[/b] powiem wprost: sukces. Taki jestem arogancki. Uważam, że ludzie, którzy pracowali przy „Seksmisji”, zasłużyli na sukces. [b]M[/b] to miłość. Mimo wszystko miłość... do kina oczywiście. To jest żywioł, który dodaje skrzydeł. [b]I[/b] czyli „I co dalej?”. To pytanie pojawiało się, gdy już zbudowaliśmy mocną strukturę filmu. Było w nas przeświadczenie, że coś nas dalej poniesie. [b]S [/b] to spokój, który w kontekście sześciu miesięcy zdjęć okazał się wyjątkowo ważny. Mimo napięcia, ekstazy i oczekiwania sukcesu on właśnie w każdej chwili pozwalał nam pamiętać, że każda z rzeczy, które robimy, musi być wykonana dobrze i profesjonalnie. [b]JA[/b] potraktujmy te litery razem. Pierwsze skojarzenie: „Juliusz Autorem (jest)”, bo ten film to przede wszystkim jego sukces. A jeśli o mnie chodzi, to po latach wciąż jestem mu bardzo wdzięczny, że mogłem razem z nim odkrywać ten nieznany świat. [ramka] [b]Nowa „Seksmisja”[/b] Będzie widać i słychać lepiej oraz doskonalej. Nad jakością obrazu i dźwięku przez kilka miesięcy pracowali nie tylko specjaliści od technologii cyfrowych, ale i Jerzy Łukaszewicz, który o tej pracy nam opowiada. – Wcisnęło mnie w fotel, kiedy zobaczyłem, ile przestrzeni zyskuje obraz dzięki tej technologii – zdradza. – Poza długością i szerokością pojawiła się głębia. Sprawdziła się też koncepcja, którą przyjęliśmy ze scenografem Januszem Sosnowskim. Z powodu trudności w doborze materiałów do scenografii musieliśmy zastosować lekko zmiękczający filtr. Chcieliśmy „zgubić” faktury części elementów, np. plastików czy gum, które przenosiły nas w świat Po cyfrowym wyostrzeniu obraz nie tylko nie stracił dawnych walorów, ale nabrał klarowności. Ożył nową energią. ] [b]Nowa „Seksmisja”[/b] Będzie widać i słychać lepiej oraz doskonalej. Nad jakością obrazu i dźwięku przez kilka miesięcy pracowali nie tylko specjaliści od technologii cyfrowych, ale i Jerzy Łukaszewicz, który o tej pracy nam opowiada. – Wcisnęło mnie w fotel, kiedy zobaczyłem, ile przestrzeni zyskuje obraz dzięki tej technologii – zdradza. – Poza długością i szerokością pojawiła się głębia. Sprawdziła się też koncepcja, którą przyjęliśmy ze scenografem Januszem Sosnowskim. Z powodu trudności w doborze materiałów do scenografii musieliśmy zastosować lekko zmiękczający filtr. Chcieliśmy „zgubić” faktury części elementów, np. plastików czy gum, które przenosiły nas w świat Po cyfrowym wyostrzeniu obraz nie tylko nie stracił dawnych walorów, ale nabrał klarowności. Ożył nową energią. [/ramka] [/b]